Procestrein paspoortwet vertrokken

Op 6 mei 2010 10:30 is de dagvaarding bij de Hoge Raad betekend. Na de wettelijk verplichte voorbereidingen is de trein nu vertrokken.

Staat door Privacy First en 22 mede-eisers gedagvaard

Stichting Privacy First wil benadrukken dat zij geen protestorganisatie is maar naar een betere wetgeving streeft. In het geval van de nieuwe paspoortwet die per 21 september 2009 effectief is geworden betekent dat het volgende:

• – geen wet vol witte plekken (zie onder);

• – gebruik maken van de beste technologie om de privacy van burgers te waarborgen (zogenaamde privacy enhancing technologies – privacy verhogende technologieën (PVT’s)) (zie onder);

• – de bevolking, 2e Kamer, 1e Kamer en Koningin geen rad voor ogen draaien om de wet ermaar doorheen te drukken maar duidelijk en tot in detail bespreken hoe de dingen werkelijk zitten.

De wet bevatte 23 witte plekken, dat zijn zogenaamde (Algemene) Maatregelen van (Rijks-)Bestuur (AVMB’s). Zeer essentiële zaken moesten daarin geregeld worden zoals verantwoordelijkheid, opzet organisatie, rechten van burgers.

Dat zijn nu precies zaken waar de 2e Kamer, 1e Kamer en Koningin over moeten waken en ook over willen waken. Maar omdat die niet in de wet stonden, wist het Parlement niet waarover men stemde en de Koningin niet waaronder zij op 11 juni 2009 een handtekening plaatste.

Privacy First acht het een fundamentele fout om essentiële zaken niet in de wet te regelen. Een burger moet, nota bene volgens een fundamenteel rechtsbeginsel, “kunnen voorzien” wat eventuele consequenties zijn van zijn handelen jegens de overheid of in de samenleving. (Referentie: onder meer het Harmonisatie-arrest van de Hoge Raad van 14 april 1989, 1989-469).

Duidelijke spelregels die bekend zijn, heet dat in normale taal maar daar was hier geen sprake van.

Het gedoe met AVMB’s is dus te beschouwen als een bestuurstruc om wetgeving zonder problemen erdoorheen te jagen en zelf maximaal aan de touwtjes te kunnen trekken zonder dat het Parlement zich er nog over kan buigen want een AVMB hoeft niet aan de Kamers te worden voorgelegd.

Stichting Privacy First wil niet dat burgers gevaar lopen of in onzekerheid verkeren door bestuurstrucs. Dat heeft niets met protesteren of privacyfetichisme te maken maar is gewoon niets meer en niets minder dan eisen dat onze rechtstaat een transparante, democratische rechtstaat blijft en niet afbrokkelt doordat het Parlement steeds maar meer dingen door de vingers moet gaan zien “omdat wij het nu eenmaal tegenwoordig zo doen”.