Weigering toepassing FIPS leidt tot misstanden

Privacy van suffende Nederlanders verdwijnt in hoog tempo. Is de Nederlandse bevolking bewust of toevallig in slaap gesust?

Privacy First, Amsterdam, 24 september 2009

Het grote probleem bij overheidsdatabases is dat wat er in komt, er nooit meer uit gaat ook al is het foutief en is het volgens officiëel zeggen “gecorrigeerd” en “weggehaald”.
Alles wordt gekopieerd en zit in allerlei databases, vaak in losse onderdelen waardoor het totaalzicht ontbreekt en men allerlei foutieve conclusies trekt.
Dit is wat alle sufkoppen over het hoofd zien die steeds maar de overheidspropaganda napapegaaien dat ze “niets te verbergen hebben”.
In de VPRO Thema-uitzending van woensdag 27 oktober 2010 werd dat treffend geïllustreerd aan de hand van iemand die valselijk werd beschuldigd doordat iemand zijn identiteit had misbruikt. Ook na officiële papieren verklaringen dat er sprake was van identiteitsdiefstal werd hij na 12 jaar nog steeds aangehouden. Inmiddels staat in de politiedatabases dat hij een alias heeft waaronder hij misdaden pleegt. Die alias (andere naam) is nu juist de naam van degene die zíjn identiteit had gestolen om ongestraft misdaden mee te kunnen plegen! De informatie in de politiedatabase is dus niet gewist maar is door iemand die het dossier niet kent, verkeerd geïnterpreteerd en die verkeerde interpretatie staat nu als feit in de politiedatabase. Dat is precies waar iedere wetenschapper altijd voor waarschuwt en waarvan de overheid zegt dat het niet kan gebeuren. Het is dus de omgekeerde wereld en een voorbeeld van wat er gebeurt als je de Fair Information Principles (FIPs) weigert toe te passen, zoals in Nederland het geval is. De Europese Richtlijn 95-46-EG Bescherming Persoonsgegevens van 24 oktober 1995 (klik  HIER voor de tekst) past overigens een aantal Fair Information Principles wel toe. De FIPs zijn in de Canadese wet volledig opgenomen. Dat is dus een van de zeer weinige fatsoenlijke landen op deze aardbol, hetgeen te denken geeft.