Het Knoppenmonster: wie controleert Verzekeringsmaatschappijen?

Door onze gastcolumnist.

Verzekeringen: uw hele leven draait om verzekeren. Van alle kanten wordt u bestormd met informatie dat het leven gevaarlijk is van de wieg tot het graf. U maakt of veroorzaakt ongelukken, letselschade, er lopen dieven en brandstichters rond, u kunt zonder inkomen komen te zitten, uw huis heeft te lijden onder lekkages, enz. En daarom moet u zich verzekeren. Wat wij echter vergeten is de basis: een verzekering sluit u af om financiële compensatie te krijgen voor de (soms verplichte, wettelijke) aantoonbare schade. Het gedachtegoed hierachter was dat schade en risico collectief door de hele gemeenschap zouden worden gedragen.

De praktijk wijst iets anders uit. Grote Verzekeringsmaatschappijen hebben een dusdanige status verworven dat men alles over een individu wil weten alvorens tot (soms zeer geringe, of zelfs helemaal geen) compensatie over te gaan. Uw privacy is in het geding terwijl Verzekeringsmaatschappijen en anderen zich tegoed doen aan uw input. Hieronder een aantal zorgwekkende tendensen:

De (lokale) overheid geeft informatie door omtrent uw verhuizing zonder dit vooraf bij u te hebben gemeld. Het Zilveren Kruis bijvoorbeeld ontvangt uw adreswijziging automatisch via De Gemeente Basisadministratie.

Het landelijk Elektronisch Patiënten Dossier (EPD) lijkt voorlopig van tafel, maar de media melden dat artsen het EPD erg gemakkelijk vinden. Ook is men (wie eigenlijk?) van mening dat 300 miljoen in het project gestopt en nu vervlogen blijkt en dat is zonde. Het besluit van de Eerste Kamer ten spijt. Wat niet wordt vermeld is dat er diverse regionale artsenpraktijken zijn opgezet met een geheel eigen systeem waar geen Verzekeraar aan te pas komt en waar informatie dus ook niet gekoppeld wordt.

Geld blijkt een drijfveer om u consequentieloos in kaart te brengen en er dik aan te verdienen, zonder enige vorm van compensatie. Wij zijn van mening dat nader onderzoek is geboden op misbruik, overmatig gebruik en geldzucht. Denk aan aandeelhouders maar bijvoorbeeld ook periodieke medische onderzoeken van intieme delen. Oproepen voor verplichte baarmoederhals- en borstkankeronderzoeken. Als u wegblijft zonder u af te melden ontvangt u een boze brief. Hoezo? U had zich immers niet aangemeld. Zo vernamen wij dit jaar van vijf vriendinnen dat zij het preventief kankeronderzoek hebben ondergaan waarvan drie dames vervolgens werden opgeroepen voor nader onderzoek in het ziekenhuis omdat zij in de gevarenzone zouden zitten. De drie vrouwen bleken niets te mankeren, maar waren wel dagen ongerust en bang en ondergingen veel stress. En dit terwijl Verzekeringsmaatschappijen bepaalde behandelingen niet meer willen vergoeden zodra deze te duur worden, omdat de behandeling te intensief en te kostbaar zou zijn.

Wat schetste onze verbazing toen wij een busje wilden huren? Naast ons rijbewijs (het gaat notabene om rechtsgeldige legitimatie) moesten wij ook opeens ons paspoort overleggen, want, aldus de baliemedewerkster, ingeval van diefstal van het busje keert de Verzekering anders niet uit. Immers, Polen en Roemenen zouden anders niet meer te traceren zijn.

Een vrouw maakt tienduizenden guldens van haar eigen rekening over op de rekening van haar man bij een grote Verzekeringsmaatschappij na een adviesgesprek met een vertegenwoordiger inzake pensioenvoorzieningen ZZP’ers. Na het woekerpolis-schandaal besluiten man en vrouw dat het geld op de rekening van de vrouw moet worden teruggestort en zij voegt akkoord van haar eega bij de brief, inclusief kopieën van beider paspoorten. De Maatschappij wil niet uitkeren omdat het geld staat geparkeerd op de rekening van de man. De vraag rijst bij ons waarom deze maatschappij wel het geld zondermeer accepteert van de rekening van de vrouw en niet navraagt waarom het geld van de ene rekening naar de ander wordt overgemaakt en evenmin om een verklaring van beider partijen vraagt. Kennelijk is alleen de ontvanger belangrijk?

Dan de “onschuldige gevallen”: na het geven van uw privé-informatie en toelaten van taxateurs in uw huis wordt slechts een kleine som geld uitgekeerd. En vaak helemaal niet onder het mom van ouderdom, slijtage, achterstallig onderhoud enz. Spelregels worden jaarlijks gewijzigd en deze regels zijn zelden in uw voordeel. U kunt natuurlijk altijd opzeggen en naar de volgende Verzekeringsmaatschappij stappen die trouwens net zulke onzinnige uitsluitsels verzint. Waarom geven wij al onze gegevens prijs en betalen wij keer op keer premie? U dient als gegevensbron en melkkoe voor de Verzekeringsmaatschappij: wie bent u, hoe is uw gedrag, hoe vaak heeft u schade, enz. Bovendien doet men, ondanks deze schat aan informatie, er alles aan om de schade niet of nauwelijks te dekken. Er wordt veel winst gemaakt ten koste van uw privacy, uw gezondheid en uw geld en goederen.

De vragen die wij graag beantwoord willen hebben zijn:

a. Hoe is de privacy van het verzekerde individu gewaarborgd?

b. Wat doen Verzekeringsmaatschappijen met uw gegevens?

c. Wat doet men met de aan de Verzekeringsmaatschappij gerelateerde (denk aan oneigenlijk gebruik door medici) ondernemingen die aan dit systeem gerelateerd zijn en wat zijn de gevolgen voor het individu op lange termijn?

d. Waarom werkt de overheid mee aan informatievoorziening aan grote Verzekeringsmaatschappijen en wat is het belang hierin voor beide partijen?

e. Hoe kan het dat te pas en te onpas regels worden gewijzigd door de Verzekeringsmaatschappijen ten nadele van de verzekerde, dat uw privacy niet privé blijkt en dat u in veel gevallen niet voldoende wordt gecompenseerd?

Wie fraudeert hier? Wij allen? Het samenbrengen van uw gegevens door de Maatschappijen, de controle of juist uitblijven van controle en het niet uit willen keren of te weinig compenseren door verzekeraar aan verzekerde(n) staat in een totaal andere verhouding dan een kleine oplichter, zoals een jongere waarvan voor de zoveelste keer een dure camera is gestolen tijdens de vakantie. Idem dito voor het declareergedrag van medici.

Wie het weet mag het zeggen.