NRC Handelsblad, 3 januari 2015: ‘Een kaart vol met ‘big data”

Persoonlijke aanbiedingen doen, dat is voor marketeers ,,de heilige graal”. Albert Heijn kan die al vijftien jaar niet vinden. Het kostte het bedrijf een nieuwe Bonuskaart en een nieuwe database.

Met de invoering van de nieuwe Bonuskaart, nu ongeveer een jaar geleden, grijpt Ahold eigenlijk terug op het verre verleden. ,,In 1887 had meneer Albert Heijn een winkel waarin hij zijn klanten persoonlijk kon bedienen, omdat hij ze allemaal bij naam kende en wist wat zijn klanten bij hem kochten”, zegt Roderick van der Haagen, projectleider bij de invoering van de kaart. De nieuwe kaart geeft geregistreerde klanten per e-mail extra korting op basis van hun eerdere aankoopgedrag. Dat moet de ‘persoonlijke aandacht’ weer terugbrengen in de winkels van Albert Heijn. ,,Het biedt die vertrouwde persoonlijke service van vroeger, maar dan in een nieuw jasje.”

Persoonlijke service wil in de 21ste eeuw niet zeggen dat het kassameisje van de ene op de andere dag je naam kent. Het ‘nieuwe jasje’ waar Van der Haagen over spreekt komt in de vorm van datasets die opgeslagen liggen in ‘Pallas’, het datacenter van Albert Heijn. Dankzij slimme berekeningen kent de computer de grote klantenschare op een manier die de hedendaagse kassamedewerker nooit zou kunnen evenaren. Misschien zelfs wel beter dan meneer Albert Heijn in 1887.
(…) 
,,Het vertalen van big data naar persoonlijke marketing is op het moment de heilige graal in de marketingwereld”, zegt Marco van Bilsen van marketingbedrijf BrandLoyalty.

Albert Heijn worstelt al jaren met die ‘heilige graal’. Het probleem is niet dat klanten hun aankoopgegevens niet af willen staan. Daartoe blijkt de klantenschare maar al te bereid. ,,Het lijkt haast in de volksaard te zitten. De Nederlandse koopmansgeest verkiest een paar cent korting boven de eigen privacy”, verzucht Vincent Böhre van de stichting Privacy First. Tegelijkertijd lukte het de grootgrutter maar niet om al die informatie om te zetten in een persoonsgerichte marketingstrategie.
(…) 
Uiteindelijk zat een ernstig vervuilde database (‘corrupt’ in jargon) het gebruik van de data en de personalisering van de aanbiedingen in de weg. Onder andere doordat klanten onderling Bonuskaarten uitwisselden, konden er geen zinnige uitspraken meer worden gedaan over iemands aankoopgeschiedenis.

Albert Heijn schoof de personalisering van de Bonuskaart op de lange baan. Ook kritiek van het College Bescherming Persoonsgegevens (CBP) speelde daarbij een rol. Het College oordeelde dat de supermarkt de klant onvoldoende had geïnformeerd over de registratie van persoonsgegevens. Volgens Albert Heijn was ‘de tijd er nog niet rijp voor’.
(…)
Volgens de supermarkt is het uitwisselen van Bonuskaarten vooral in het nadeel van de klant zelf. Een student die zijn streepjescode met jonge ouders ruilt, zit niet te wachten op aanbiedingen voor babyvoeding en luiers.

Effectieve persoonlijke marketing staat of valt met een aankoopgeschiedenis die toegeschreven kan worden aan één klant. Albert Heijn doet er alles aan om de nieuwe database schoon te houden. Zo krijgt iedere klant nog maar één Bonuskaart. Dat voorkomt dat meerdere mensen op dezelfde streepjescode boodschappen doen. Daarnaast mogen kassamedewerkers hun eigen Bonuskaart niet meer scannen als de klant die vergeten is. (…)”

Bron: NRC Handelsblad, zaterdag 3 januari 2015, Economie, p. 30. Tevens deels gepubliceerd op http://www.nrcq.nl/2015/01/03/waarom-albert-heijn-met-de-bonuskaart-vijftien-jaar-achterloopt.